تو پاکی به پاکی چشم ساران

                                              زیبایی چون بهاران

تعادلی چون کوهساران

                                      دل نشینی چون نغمه ی پرندگان

بگذار بگویم از نگاهت که تمامی ندارد تا عمق جان می رود از کلمات که

عجب زودی می شکند واز لبخندت غم را می برد آری این نغمه ی پرتو

های مهاجر را ترانه ی قمری وغزل   بلبل را می شنوم وفقط ترس در

قلبم جای کرده که روزی فراق دست هایمان را از یکدیگر جدا سازد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: